عبدالرحیم لطفی اظهار کرد: طرحهای مختلفی نظیر بوته کاری، نهال کاری و هلالیهای آبگیر در این منطقه انجام شده، اما بخشهایی از این اراضی شخصی و یا متعلق به برخی نهادهاست و اجازه ادامه کار به ما داده نشده است.
وی افزود: در حال رایزنی هستیم تا این زمینها از حالت زراعی خارج و به حالت مرتعی تبدیل شود.
لطفی گفت: معنی بیابانی شدن این نیست که حتما پوشش گیاهی منطقهای از بین برود، بلکه هر گونه کاهش ارتقای پوشش گیاهی هم بیابانی شدن معنی میشود، یعنی اگر روزی مراتع درجه یک به مراتع درجه۲ و این مراتع به درجه۳ تبدیل شود و یا اگر جنگلهای ما به زمین زراعی یا باغی تبدیل شود این هم نوع بیابانی شدن محسوب میشود.
وی افزود: چرای بیش از حد دام در مراتع، تغییر کاربری اراضی مرتعی به زراعی، بهره برداری بیش از حد از یک سرزمین، افزایش بهره برداری از آبهای زیرزمینی، تغییر اقلیم و … از جمله مواردی است که پدیده بیایان زایی را افزایش می دهد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت: طبق مطالعات انجام شده بیش از ۳۰۰هزار هکتار از اراضی گلستان مخصوصا در شمال استان در معرض بیابانی شدن قرار دارد.
لطفی ادامه داد: بر اساس مطالعات سازمان جنگلها در گلستان بیش از ۱۲۰هزار هکتار از اراضی ظرفیت برداشت و جا به جایی خاک را دارند و کانونهای گرد و غبار در استان محسوب میشوند و اولویت کاری ما در بحث بیابان زدایی است تا با این پدیده مقابله کنیم.